“Ik ben een streber”
“Je merkt het, iedereen is gespannen,” vertelt Bert Heyrman, oud-student pers en voorlichting aan de KHM en nu eindredacteur van het VRT tv-journaal. Een dag eerder, op 20 oktober, miste de VRT de beslissing of Els Clottemans al dan niet schuldig is. Vandaag, donderdag 21 oktober, wordt het arrest in de parachutemoord uitgesproken. De VRT redactie is aanwezig met een cameraploeg en gaat de uitspraak live uitzenden. Bert volgt gespannen de uitzending vanachter zijn bureau. Alles lijkt goed te gaan, tot er geen geluid doorkomt. Bert vloekt en gooit de handen in de lucht. Net zoals de rest van de redactie. Dit is al de derde keer in twee weken dat er iets misloopt. Eerst mist Ann De Bie de bevrijding van de mijnwerkers in Chili, dan wordt het schuldig bevinden van Clottemans gemist en nu valt het geluid weg.
Te theoretisch
Gelukkig lag het probleem niet bij de VRT zelf, maar liet de versterker van de rechtszaal het afweten. Dat is al een hele geruststelling voor Bert: “Dat wil zeggen dat wij niets fout hebben gedaan en dat de anderen ook zonder geluid zaten.” Want Bert is zeer precies in het nastreven van de perfectie. “Op school was ik al een streber. Ik kwam altijd naar de les en wilde de beste mediaproducten afgeven. Wat naar mijn gevoel ook steeds is gelukt.” Toch is het niet altijd zo geweest. Voor hij pers en voorlichting ging studeren, zat Bert aan de universiteit in Leuven. Daar studeerde hij politieke en sociologische wetenschappen. “Dat vond ik maar niets. Alles was veel te theoretisch.” Eigenlijk wist Bert al vroeger dat hij in de journalistiek wilde stappen: “Al van in het middelbaar had ik door dat ik iets in de media wilde doen. Vooral de geschreven pers hield me sterk bezig. Van op de televisie of de radio verschijnen, durfde ik niet eens dromen.” Eenmaal aan campus de HAM in Mechelen merkte Bert dat hij op zijn plaats zat. De sfeer was veel losser, hij kreeg meer talen en vooral meer journalistieke bagage aangeleerd. Studeren draait voor Bert ook voor een groot deel rond motivatie. “Op school waren we met een klein groepje zeer gemotiveerde studenten. En dat maakt dat je graag naar school komt en alles je blijft interesseren.”
Michael Jackson
Na zijn stage bij Radio 1 deed Bert mee aan het toelatingsexamen van Radio 2. Net op dat moment zocht men bij radio Donna een nieuwslezer. “Omdat ik al geslaagd was voor het examen kon ik onmiddellijk aan de slag bij Donna,” herinnert Bert zich. “Maar steeds het nieuws voorlezen en voor de rest over de neus van Michael Jackson schrijven, was niets voor mij.” En net dan wordt 4Fm (het huidige JoeFm, red.) opgestart. “Ik mocht daar bij de nieuwsredactie beginnen werken. Dat was eindelijk het echte journalistieke werk, echt nieuws maken.” Na enkele jaren 4Fm biedt de VRT Bert aan om voor het tv-journaal te werken. Bert sprong onmiddellijk op die wagen en is er sindsdien niet meer afgestapt. “Mijn carrière ging toen zeer snel. Dankzij mijn stage is mijn naam blijven hangen op de VRT en na een tijdje gewoon redactielid, werd ik gevraagd om eindredacteur te worden.” Het waren heel boeiende tijden voor Bert, maar hij is toch blij dat z’n carrièretrein trager loopt. “Ik doe nu wat ik al heel mijn leven wil doen. Deze job houden, is toch wel mijn plan,” lacht hij. Toch is eindredacteur zijn geen beroep waarbij je op je gemak al het werk afrondt. Zowel de gsm als de telefoon van Bert staan roodgloeiend. “Dit heb ik bijna nog nooit meegemaakt,” zucht hij, “maar dat komt natuurlijk door al wat er de afgelopen dagen is misgegaan.” Of hij dan ’s avonds zijn werk van zich kan laten afvallen? “Nee. Als journalist volg je natuurlijk constant het nieuws en als eindredacteur sta ik van thuis uit nog genoeg in contact met de rest van de redactie.”
Sereniteit
Niet alleen de pure nieuwsfeiten en degelijk redactioneel werk beheersen Bert volledig. Het concurrentiegevoel tussen het journaal, van de VRT, en het nieuws, van de VTM, houden hem ook bezig. Toen Ann De Bie te laat in Chili was, twitterden VRT en VTM elkaar het bloed vanonder de nagels. “Dat is nu opgelost tussen VRT en VTM,”vertelt Bert, “en intern hebben we gewoon gezegd: ‘We zwijgen erover.’De productie stak de schuld op de redactie en omgekeerd. Uiteindelijk gaf iedereen de schuld aan iedereen en hebben we het onderwerp begraven. Gedane zaken nemen geen keer.” De concurrentie tussen de openbare en commerciële omroep is sindsdien niet in hevigheid afgenomen. VTM had alle topadvocaten uit de zaak Clottemans te pakken gekregen voor in hun nieuwsuitzending. Tot ergernis van de hele VRT-redactie. Toch kwam er later op dag beter nieuws binnen. De familie van het slachtoffer van de parachutemoord wilde exclusief met de VRT praten. “De familie van Els Van Doren benadrukte zelfs dat ze niet met VTM wilde praten,” lichten redactieleden elkaar toe. “Dat hebben we te danken aan ons imago,” vertelt Bert wat later. “Wij stralen via het journaal een sereniteit uit. De VTM zoomt altijd in op de emoties van de mensen. Moest de man van Van Doren nu plots beginnen huilen, dan zetten wij even de camera stop. Het omgekeerde van wat de concurrentie zou doen. Mensen weten dus dat ze bij ons gerespecteerd worden op elk vlak.”
Terzake
Het zijn echter niet alleen de twee grootste Vlaamse omroepen die voor spanning zorgen door te wedijveren. Ook intern heerst concurrentie. Bert, geërgerd, legt dit uit: “Het gebeurt de laatste tijd veel te veel dat Terzake gesprekspartners in de studio uitnodigt die in het journaal moeten zitten.” Omdat Terzake al met een advocaat uit de zaak Clottemans is gaan lopen, heeft het journaal niemand meer om in de studio te vragen. Tenzij een procureur-generaal die over het al dan niet voortbestaan van een volksjury wil praten. “Maar dat is al geen nieuws meer! Dan ben je al een zijweg aan het inslaan en niet meer over het proces bezig. Terzake moet de duiding geven en wij het nieuws. Niet andersom,” verduidelijkt de eindredacteur van het journaal. Op de achtergrond krijgt hij de bevestiging van Martine Tanghe. Dat is trouwens niet de eerste keer dat het nieuwsanker van zich laat horen. Als ze Bert nodig heeft, maar hij is er even niet, zegt ze tegen iedereen die het wil horen: “Bert heeft echt geen zittend gat! Hij is voortdurend op stap!”
Tussen alle drukte door heeft Bert Heyrman toch nog tijd om over enkele dilemma’s na te denken:
Het Laatste Nieuws of De Standaard? - De Standaard
Van Quickenborne of Leterme? - Van Quickenborne
Vermassen of Van Steenbrugge? - Van Steenbrugge
CNN of BBC? - CNN voor de snelheid en BBC voor de diepgang
Expeditie Robinson of Het leven zoals het is? - Het leven zoals het is
Phara of De Laatste Show? - Phara
Bert Heyrman: "Al van in het middelbaar wilde ik iets in de media doen."Foto: Jasper Kuylen
Tweet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten